લાગણીશીલ..

આ ગુજરાતી થઈને લાગણીની એવી લત લાગી છે ને કે વાત જવા દ્યો. એમાં પણ આ સ્વભાવ! સાલો, ગમે તેટલો સરખો કરી મૂળ તો પકડી જ લે. આ વખતે તો નિર્ણય કરી જ નાખ્યો હતો કે એના પર ધ્યાન નહિં આપુ પણ તોય વાત તો થઈ જ ગઈ! મૂંઝાયેલા તો અમે બંને હતા પરંતુ એના દેખાવે મને દોઢડાહ્યો થવા પ્રેર્યો. કેવી મજાની વાત છે ને! જેણે મને બધાની સામે આઈ હેટ યુ કહ્યુ હતુ એના પહેરવેશના હું એની જ સામે વખાણ કરી રહ્યો હતો. એની એ સુંદર આંખો પર મારી આંખોનું આળોટવું, એના એ શરમાળ ચહેરા પર એકાંતના સપનાઓમાં થયેલા મારા સ્પર્શો, ના તૂટે એવી મજબૂતાઈથી કરેલા અમારા એ આલિંગનો, બે નહિં પણ એક થઈને મનમોહક અદાથી મનગમતી જગ્યાએ ગાળેલો એ સમય..આ બધુ એને સતત સતાવી રહ્યુ હતુ. અત્યારે તો કોઈકની અમાનત હતી એ! પણ સાહેબ, મારો એના પ્રત્યેનો પ્રેમ હજુ પણ જરા ઓછો નહોતો. ભલેને એનો નવો ચાહક ગમે તેટલો ચાહે ને લોકો ગમે તે કહે પણ સવાલ તો અહિં આવક નો જ હતો! મારા ગુજરાતી પરિવારમાં શીખ્યો હતો કે સંપત્તિ નહિં સંબંધ કામ આવશે એટલે જરા પાછળ પડ્યો. અપસોસ નથી હોં જરાય! હું ક્યાં વળી એને ખરીદવા માગતો હતો. પામવાની હતી મારે તો! હું હાર્યો નહોતો કે ન્હોતો ક્યારેય સરખામણી કરતો એના નવા પ્રેમી સાથે..શ્રધ્ધા જો હતી મારી પાસે. ગુજરાતીના તો લોહીમાં શ્રધ્ધા હોય છે.ગુજરાતીઓને વિજ્ઞાન પહોંચે? કોઈ ના પહોંચી શકે એવા બે શસ્ત્રો છે અમારી પાસે! એક વિશ્વાસ અને બીજી શ્રધ્ધા! એને મારાથી વધુ કોઈ ના ચાહી શકે એવો આત્મવિશ્વાસ ને એને પામવાની અતૂટ શ્રધ્ધા. બસ..પછી? પછી શું!
રાત્રે ટી.વી.માં જોયુ કે ૫૦૦ ને ૧૦૦૦ની નોટો બંધ! સંબંધોની સુનામી ને આવકની અસ્થિરતા લઈને આવી પહોંચી અહિં! સ્વાર્થ નજરની સામે હતો. ગુસ્સો પણ ગજબ હતો. આ બધુ ઓગળી ગયુ. કેમ? પ્રેમ? ના..પહેલા જ કહ્યુ આ ગુજરાતીપણું! પોતાની ભૂલનો થયેલો અહેસાસ તો મને મીઠો લાગતો એનો એ ચહેરો! લાગણી અહિં પણ લ્હાવો લઈ ગઈ..એ ન્હોતી ત્યારે ક્ષણિક થયેલી ગુજરાતી પ્રત્યેની ધૃણા અને તે આવી ત્યારે ગુજરાતીના આ નિર્ણય ઉપર થયેલું માન મારાથી વિશેષ કોણ સમજે!
#sabdnisafar